COVID en het MBO: de uitdagingen van docent Jan Campaert

Covid en het MBO-onderwijs: ze gaan niet bepaald hand in hand. Praktijkonderwijs is op het moment nauwelijks mogelijk en dat terwijl MBO-opleidingen juist dáár de meest waardevolle leermomenten kunnen creëren. Creativiteit is geboden! Jan Campaert, docent Voertuigtechniek en Autotechniek op de Thomas More hogeschool in Mechelen (BE): “Een box van 30 kilo met onderdelen en gereedschap reist van student naar student.”

Waar passie en vakmanschap in de vingers zit, tikken docenten en studenten nu door online presentaties heen. Niet alleen het digitaal lesgeven maar ook het persoonlijk met elkaar in verbinding blijven is een uitdaging waar veel studenten en docenten mee te maken hebben. Elkaar zien, jezelf laten zien, die trotse blik in de ogen van een student; essentiële dingen die moeilijker zijn via de beeldschermen. Jan Campaert is docent Voertuigtechnieken en autotechnologie en Begeleider Werkplekleren op de Thomas More hogeschool in Mechelen, België. Hij vertelt: “Tja, niks is op het moment zoals we gewend zijn. Er zijn minder stageplekken omdat de werkplaatsen simpelweg minder handjes nodig hebben. En praktijkonderwijs is haast onmogelijk door de Corona-maatregelen. Een uitdaging, want online leren heeft zo zijn grenzen.”

Voelen, ruiken, proeven

“We komen een heel eind met het online oefenen met simulaties maar om autotechniek écht in de vingers te krijgen moet je voelen, proeven en ruiken. Bij Thomas More hebben we een alternatief bedacht: een box die rondgaat langs de studenten, met daarin alle onderdelen en gereedschap om een opdracht uit te voeren. Dertig kilo weegt de box en hij reist van adres naar adres. Duur en arbeidsintensief maar het werkt: de studenten vinden het geweldig om weer even lekker te kunnen sleutelen.”

Verrijking

Van Jan en zijn collega’s vraagt deze situatie om nieuwe skills. “We zijn geen digitale uitblinkers, wij zijn vakmensen. Online bezig zijn is voor ons redelijk nieuw. We moeten nieuwe manieren aanleren om de aandacht van studenten erbij te houden. Online lessen moeten niet te lang duren; anderhalf uur is echt de max. Korte toetsen tussendoor zorgen dat ze niet afhaken. Ik moet zeggen dat het mij als docent ook verrijkt, om met deze moderne manieren van lesgeven bezig te zijn!”

Even volhouden

En wat vinden de studenten er zelf eigenlijk van…? We voegen het Arno de Beule, tweedejaars student Graduaat Autotechnologie op de Vives Hogeschool in België. Arno heeft het geluk dat hij thuis kan sleutelen aan een eigen auto. “Ik ben op het moment bezig met het opbouwen van de motor,” vertelt hij aan de telefoon. “Dat is wel echt de redding voor mij als student hoor. Bijna alle lessen zijn online en we mogen maar eens per week naar school voor een praktijkles. Het is moeilijk om de motivatie vast te houden en best verleidelijk om een les te skippen. Ik houd goed voor ogen dat dit tijdelijk is en dat ik deze horde moet nemen om af te studeren en straks mijn mooie vak te mogen uitoefenen in een toffe werkplaats bij een mooi merk. Even volhouden dus!”